Skocz do zawartości

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Imbir jest zdecydowany i wyraźny. Pachnie trochę cytrusowo i słodko, w smaku jest pikantny, a także orzeźwiający. Dodany do ciężkich, tłustych dań czyni je lżejszymi, równoważy. Rzadko jest jedyną przyprawą - zestaw z czosnkiem i chilli jest nie do pobicia, ale dobrze łączy się również z kuminem i kolendrą, pieprzem czarnym i seczuańskim, goździkami, anyżem, cynamonem, kardamonem, gorczycą, kurkumą. Skórka cytrynowa i pomarańczowa podkreślają jego cytrusowe nuty.

Zazwyczaj przed gotowaniem obiera się cienką skórkę, najłatwiej obieraczką do warzyw. Można zostawić skórkę, jeżeli dodajemy do potrawy lekko zgniecione plastry imbiru, które przed podaniem usuwamy. Jeżeli chcemy, by imbir 'rozpłynął się' w sosie lub równo przeniknął marynatę, wyciskamy małe kawałki przez praskę do czosnku. Najładniej wyglądają cienkie zapałki z imbiru. Obieramy grubo korzeń, nadając mu kształt prostopadłościanu (skórki możemy zagotować w cukrowym syropie i trzymać jako imbirowy słodzik). Następnie kroimy prostokątne plastry w poprzek włókien i dalej w cienkie słupki. Zrumienione w głębokim oleju długie wiórki są ładną i smakowitą posypką do dań.

Imbir przechowuje się dobrze. Zawinięty w papier wytrzymuje na dole lodówki miesiąc. Odcinanie po kawałeczku go nie psuje. Jeżeli nie mamy regularnego dostępu do świeżego imbiru, sprawdza się zasypanie go suchym piaskiem i trzymanie w chłodzie. Ostatecznie można imbir zamrozić.

Smak świeżego nie może się równać z imbirowym proszkiem. Na proszek miele się bardziej dojrzałe, ostrzejsze, włókniste kłącza, które w procesie suszenia i mielenia tracą świeżość i cytrusowość. Oczywiście proszek jest niezbędny do pierników i innych wypieków. Podobnie jak imbir marynowany w słodko-

-kwaśnej zalewie, zawsze obecny przy sushi. A imbir kandyzowany, smażony w cukrze jest genialny do deserów i przyjemnie zaskakuje użyty do dań wytrawnych. Wielość form imbiru nie dziwi, uprawiany jest od tysięcy lat, używany od zawsze jako przyprawa i lekarstwo.

Nie wiem, jak przetrzymywaliśmy zimy, kiedy w Polsce imbir nie był jeszcze dostępny. Na brak światła za oknem, na mokre, zimne podmuchy, na chandrę i katar imbir jest niezbędny. Stymuluje odporność, rozgrzewa od środka, poprawia krążenie (koniec z zimnymi stopami i dłońmi). Działa odkażająco i antyseptycznie. Poprawia trawienie, łagodzi dolegliwości żołądkowe. Pobudza przy zmęczeniu. O ile czarna i zielona herbata wychładzają organizm, napar z imbiru doprawiony miodem i sokiem z cytryny ociepla i dodaje sił. Polecam tym, którym ciężko zastartować w szary, zimny dzień.

Imbir to chyba nie owoc ale jest stosunkowo mało popularny,wiec pozwoliłam sobie przytoczyć fragment artykułu z gazety .pl

https://kuchnia.gazeta.pl/kuchnia/1,54682,671630.html

  • 2 tygodnie później...
  • Odpowiedzi 29
  • Dodano
  • Ostatniej odpowiedzi

Top użytkownicy w tym temacie

Opublikowano

Ale jest składnikiem naszych dań i bardzo dobrze zrobiłaś Basqa :grin:

Oliwka - poch Bliski Wschód

Owocem rośliny jest pestkowiec zwany oliwką. Skórka owocu jest zielona (owoce niedojrzałe) do czarnej. W mięsisitym miąższu znajduje się twarda pestka. Część oliwek również po usunięciu pestki - faszeruje się papryką, migdałami lub cebulą.

Miąższ świeżego owocu zawiera ponad 40 - 60% tłuszczu (nasiona zawierają go tylko 12 -15%). Są bogate w związki mineralne jak fosfor, potas i żelazo a także witaminy z grupy B, witaminę Ci E, prowitaminę A. Należą do owoców wysokokalorycznych.

100g zawiera ok. 150 kcal (jedna mała oliwka ok 3g to ok 4 kcal)

Oliwa (olej otrzymany z oliwek) wykorzystywana jest do gotowania, przyrządzania sosów i sałatek, do konserwowania żywności. Wchodzi również w sład innych tłuszczów stałych. Wykorzystuje się ją też w przemyśle kosmetycznym, farmaceutycznym i medycynie.

Około 6 % zebranych nieuszkodzonych oliwek zielonych i czarnych poddaje się pasteryzacji, kiszeniu lub soleniu i w tej postaci spożywa się.

Proces wytłaczania oliwy z oliwek odbywa się na zimno i na gorąco. Pierwszy uzyskany w tym procesie olej wytłacznay na zimno (zwany "oliwą dziewiczą" lub "oliwą nicejską") nie wymaga dalszych zabiegów, jest on najcenniejszy, stosowany do celów spożywczych. Wytłaczanie powtarza się, a jakość oliwy za każdym razem spada. Z drugiego tłoczenia w podwyższonej temperaturze uzyskuje się również olej spożywczy, trzeciemu wytłaczaniu (też na gorąco) poddaje się wytłoki z 2 pierwszych procesów, uzyskując tłuszcz do wyrobu mydła, smarów, materiałów palnych. Pozostałość po ekstrakcji tłuszczu wykorzystuje się na paszę. Głównym wytwórcą oliwy jest Hiszpania.

  • 4 tygodnie później...
Opublikowano

Miechunkę zwaną agrestem przylądkowym jest smacznym owocem zawierającym witaminę A, B, C. Jest zielonkawo - żółtym owocem wielkości wiśni o jasno brązowej łupince, kwaskowo słodkim smaku przypominającym ananasa. Owoc spożywa się na surowo po uprzednim wyjęciu z łupinki i przecięciu na połowę. Jest niezbyt trwały dodaje się go do sałatek owocowych, deserów, przerabia na kompoty. Tym ciekawym i dekoracyjnym owocem zdobi się potrawy. Nie trzeba go wówczas pozbawiać łupinki, lecz lekko ją rozchylić.Pięknie można nią udekorować tort lub inne ciasto.

post-2690-1175496455_thumb.jpg

  • 1 miesiąc temu...
Opublikowano

SZPARAGI Jest to pierwsze wiosenne, naturalnie uprawiane warzywo w Polsce. Ze względu na dużą zawartość błonnika przyśpieszają przechodzenie pokarmu przez przewód pokarmowy, są cennym źródłem witamin z grupy B, oraz C i K, dostarczają żelazo, potas, selen i fosfor a zielone pędy dodatkowo witaminę A.. Stwierdzono, że regularne spożywanie szparagów znacznie obniża ryzyko wystąpienia raka i chorób serca. Szparagi przechowujemy w lodówce, białe dodatkowo zawijamy w wilgotną ściereczkę. Przed rozpoczęciem kulinarnych szaleństw należy pamiętać o obcięciu zdrewniałych końców oraz obraniu z włókien na 3/4 długości szparaga (dotyczy to szparagów białych). Podajemy ugotowane w osolonej i posłodzonej wodzie (cenna rada - ponieważ szparagi bardzo łatwo rozgotować ,najlepiej związać je sznurkiem w pęczek pozostawiając łebki nad wodą by gotowały się na parze), polane masłem, przyrumienioną na maśle bułką tartą lub sosem holenderskim. Doskonałe są także na zimno z majonezem, sosem vinaigrette oraz jako dodatek do różnych sałatek. Ciekawym doznaniem może być jedzenie szparagów palcami, savoire-vivre pozwala na to!!!

Opublikowano
[LINK NIEAKTUALNY] -oglądałam przed chwilą program kulinarny o szparagach no i kochani...najlepsze są właśnie w maju!
  • 1 miesiąc temu...
Opublikowano

ARBUZ jest krewniakiem dyni i kabaczka,w 90-95% składa się z wody i świetnie gasi pragnienie. Zawiera także błonnik,cukry,pektyny,przeciwutleniacze,witaminy B1,B2,C,PP,A i kwas foliowy. Dojrzały owoc "trzeszczy" w środku przy ściskaniu i pachnie od strony szypułki .

Opublikowano

Bardzo fajna stronka...o wielu owocach nawet nie słyszałam,nie mówiąc już o ich jedzeniu. Ale jadłam ładnych parę lat temu ten chlebek świętojański-kupiłam go na straganie na targu i bardzo mi smakował.Niestety...nigdzie go nie mogę spotkać.

  • 2 lata później...
Opublikowano

Tamaryndowiec indyjski-tak naprawdę pochodzi z Afryki, drzewo do 20 m wysokości, wieczniezielone. Owocami są brązowe strąki z mięsistą pulpą i twardymi nasionami w środku. Można jeść na surowo, można przetworzyć na pastę (używana w kuchni tajskiej), można wyprodukować kwaskowate napoje chłodzące i można zrobić inne cuda (batoniki z chilli są dobre). Im starsze tym bardziej słodkie.

Owoce i liście są głównym pokarmem dla lemurów ;)

Pulpę owocową można stosować jako wybielacz

Nasiona po wysuszeniu można przerobić na biżuterię lub krochmal :sad:

Kiedy dopadnie nas malaria można zrobić z liści herbatę i powinno odrobinę pomóc

post-19569-1269894504_thumb.jpg

Opublikowano

Sapota właściwa-pochodzi z Meksyku, gdzie rośnie jako potężne drzewo, z owocami o twardej, omszonej skorupce. Miąższ ma łososiowy kolor i konsystencję budyniu, pośrodku znajduje się duża pestka. Z owoców wydziela się intensywny zapach migdałów. Można jeść na surowo lub miksować z mlekiem i tworzyć koktajle lub pyszne lody.

Bardzo duża zawartość wit. C i A.

W medycynie kubańskiej jest to podstawowy środek na choroby weneryczne (nie mam pojęcia jak się stosuje ;) )

post-19569-1269895173_thumb.jpg

Opublikowano

Kakaowiec właściwy-wieczniezielone drzewo, pochodzi z lasów Ameryki płd. i środkowej, obecnie uprawiane na dużą skalę również w Afryce. Z nasion wytwarza się kakao, a z niego najwspanialszą rzecz na świecie-czekoladę :sad: w znanej nam formie występuje dopiero od XIX w.

Można również spożywać osnówki nasion (otoczki), które mają smak landrynek.

W nasionach znajduje się alkaloid teobronina, mająca podobne działanie pobudzające jak kofeina czy teina.

Już w państwie Majów pijano napój z ziaren kakaowca (z dodatkiem chilli i innych ostrych przypraw, a całość była lekko sfermentowana-musiało mieć bardzo "oryginalny" smak).

Wierzono również w moc odstraszającą węże, oraz w to że spożywanie ziaren kakaowca przez kobiety w ciąży złagodzi wszelkie przypadłości związane z błogosławionym stanem.

Obecnie ziarna kakaowca wykorzystuje się nie tylko do produkcji kakao etc, ale również w przemyśle farmaceutycznym do produkcji czopków ;)

post-19569-1270114943_thumb.jpg

Dołącz do dyskusji

Możesz dodać zawartość już teraz a zarejestrować się później. Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się aby dodać zawartość za jego pomocą.
Uwaga: Twój wpis zanim będzie widoczny, będzie wymagał zatwierdzenia moderatora.

Gość
Dodaj odpowiedź do tematu...

×   Wklejono zawartość z formatowaniem.   Usuń formatowanie

  Dozwolonych jest tylko 75 emoji.

×   Odnośnik został automatycznie osadzony.   Przywróć wyświetlanie jako odnośnik

×   Przywrócono poprzednią zawartość.   Wyczyść edytor

×   Nie możesz bezpośrednio wkleić grafiki. Dodaj lub załącz grafiki z adresu URL.

  • Ostatnio przeglądający   0 użytkowników

    • Brak zarejestrowanych użytkowników przeglądających tę stronę.

×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie

By using this site, you agree to our Warunki użytkowania.