Poznajmy Się!

[basga]

No cóż,taki obrazek to naprawdę nic wielkiego-kawałek materiału włożony pod szybkę i tyle,jak się znudzi to do kosza i można sobie tak zmieniać. Często sobie drukuję obrazy z internetu i wstawiam w antyramę,np.taki:

[basga]

A tu kawałeczek kuchni,na drugim zdjęciu przedpokój z przesuwanymi drzwiami od łazienki/te z 3 szybkami/ :grin:

[basga]

A to obrazki z internetu,które sobie mogę zmieniać po znudzeniu :grin:

[basga]

A oto moja ostatnio zrobiona dekoracja-wierzba mandżurska,jajeczka i motylki.

[Dorunia]

Bardzo ładna ta Twoja dekoracja na wierzbie mandżurskiej,ja też mam taką dekorację...mam na niej zawieszone różne ptaki takie kolorowe. Te obrazki również masz bardzo ładne i dobrze pomyślane...jak się znudzą to do śmietnika i będą nowe. Pozdrawiam :grin:

[aneta583]

Kochani jest nas tyle na forum a tutaj "predstawiło się" zaledwie kilka osób .Co z innymi?Czyżbyście nie chcieli mieć znami nic więcej wspólnego oprócz przepisów?Zachęcam aby każdy coś napisał o sobie ,łatwiej wtedy pisać na forum ,poza tym łatwiej zawiera się naprawdę miłe znajomości.A co z naszymi administratorami ,jakoś mało się ostatnio udzielają w pisaniu? :razz: :razz: :wink:

[Justyna.K]

Anetka ma rację kochani piszcie o sobie, przedstawiajcie się jest NAS tylu a tu zaledwie garstka się przedstawiła(wiadomo nikogo nie można zmuszać) ale zachęcać można a więc ZACHĘCAM :razz:

[aneta583]

Dziekuję za poparcie Justynko :razz: .Zauważyłam że jest dużo nowych forumowiczów,którzy są z od niedawna i jak oś nikt nie chce nas poznać? :wink: :arrow: :razz: :arrow:

[basga]

ci "starsi"forumowicze też jakoś niezbyt chcą wiedzieć z kim mają do czynienia :razz: :wink: :razz:

[zuziorek]

Czasami mówi sie trudno! Ja w szczególności zapraszam "Adama i Ewe" od nich sie zaczeło.... A dla poprawienia humoru wklejam fotke z serii: widoki marzeń. Do takich portów zawija mój małzonek :razz:

[basga]

Plaża,dzika plaża... :razz: Ty Zuziorku to musisz mieć anielską cierpliwość i stoicki spokój,gdybym miała męża marynarza to szlag by mnie trafił godzinę po jego wypłynięciu :wink:

[zuziorek]

Ja wyssałam to z mlekiem matki. Pływał mój dziadek a teraz tato, teść, wujek, mąż no i od roku mój brat. Jak to sie mówi rodzinne tradycje i kwestia przyzwyczjenia.

[aneta583]

To jest Was cała lista kobiet w rodzinie które czekają na swoich mężczyzn :razz: Jak znosisz tą nieobecność męża (pewnie długą)?Nie dłuży ci się czas?I jak dziewczynki to znoszą?Miałam taką koleżankę kiedyś w Gdańsku,której mąż pływał,mieli jednego syna i opowiadała że na początku znosiła to okropnie,całą miłość przelewała na syna a tęsknili razem.Wynik tego jest taki że miała (i ma) wspaniały kontakt z synem,który w ciężkich chwilach był jej jedynym wsparciem.Ta sytuacja była dla niej o tyle trudniejsza że ona nie pochodziła z Pomorza tylko ze Śląska i nie była przyzwyczajona do tego i jeszcze do tego zaraz po ślubie ona jeszcze mieszkała na Śląsku a on już musiał jechać na Pomorze żeby wypłynąć,dopiero po roku sprowadziła się też do Gdańska.Nadal jej mąż pływa ,ale ona i jej już sporki syn(chodzi do gimnazjum)potrafią się już z tym godzić. Ale się rozpisałam :razz: :wink:

[basga]

No tak,to kwestia przyzwyczajenia ale ja nie widzę siebie w roli czekającej i tęskniącej żony,może dlatego że nigdy nie byłam w sytuacji,że mąż tam a ja tu,tym bardziej takie kobiety są godne uznania.