Co Sądzisz O Homeopatii

[minia51]

Cieszę się że trafiłaś na lekarza, który rozpoznał chorobę. Dzieciom życzę zdrowia, zdrowia i jeszcze raz zdrowia a Tobie wytrwałości.

[As76]

witam Od razu napisze,że lakarzem nie jestem i mogę tylko podpowiedzieć coś z własnego doświadczenia , a w zasadzie na przykładzie moich dzieci. Mam dwoje dzieciaków,które czasami chorują ,ale jak zachoruja to już na dobre :) Klaudia miała 4 miesiące jak przeszła zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych bakteryjno-wirusowe z posocznicą ogólną organizmu (zakażenie krwi i całego układu moczowego) Wyhodowała jej się Neiseria Meningitidis Dzięki wspaniałym lekarzom wyszła z tej choroby bez szwanku ,a ja byłam najszczęśliwszą matką pod słońcem. Druga choroba Klaudii to zapalenie oskrzeli w wieku ok 5 lat i potworny kaszel trwajacy 7 miesięcy. Po wykluczeniu pozostałości po zapaleniu oskrzeli padła diagnoza na astmę alergiczną i tak Klaudia była leczona 7 miesięcy. Ogromne ilości leków wziewnych nie dawały rezultatów.Było coraz gorzej.Klaudia spała na siedząco i dusił ją kaszel taki suchy i napadowy na zmianę z mokrym i odrywającym. Aż tu nagle pewnego dnia przyszła nowa pani doktór,która po zapachu z buzi rozpoznała bakterię w gardle stawiając wstępną diagnoze. Od razu zrobiła jej wymaz z gardła i oddała do analizy z zaznaczeniem antybiogramu. Po 2 dniach był wynik i potwierdzenie diagnozy Gronkowiec złocisty wędrujący w przegrodzie nosowo-gardłowej typ oporny na wszystkie antybiotyki. I znów szok ,bo nie ma czym leczyć. Pani doktor uderzyła w środki naturalne i dała Klaudii codziennie kogiel mogiel ze spirytusem (kilka kropli) i cytryną i dodatkowo krople Citrosept z pestek grejfruta. Po 3 tygodniach Klaudia była zdrowa. Leczenie kontynuowaliśmy przez 3 miesiące ,by nie było nawrotu. Piszę tak szczegółowo dlatego,ze ten Gronkowiec musiał zostać wszepiony Klaudii przy intubacji w szpitalu jak lekarze ratowali jej życie przy posovznicy i przez tyle lat siedział sobie cichutko i czekał kiedy może zaatakować. Pewnego dnia Klaudia straciła lekko odporność i gronkowiec się rozwinał. Gdyby nie tamta lekarz pewnie długo by jeszcze Klaudia była leczona na astmę ,której nie było. Ot Polska rzeczywistość. :D Z Kubusiem mogę napisać podobny post na temat alergii krzyżowej i sposobów jej zwalczania,ale to wtedy jeśli któraś z Was będzie tym tematem zainteresowana. Nie każda alergia wyjdzie w testach z krwi i skórnych ,są takie których wykryć praktycznie się nie da i taki rodzaj ma mój syn Walka trwa już od 4 lat i już są efekty.

[Marra]

Znalazłam ciekawe forum dotyczące powiązania ataków astmy z pasożytami - polecam. U mnie się to sprawdziło. Glista zabita kaszel ustępuje. :)

https://forum.gazeta.pl/forum/72,2.html?f=5...&a=86360296

[AnnaK]

Marra,wejdź na stronę https://www.znanylekarz.pl/ i poszukaj w swojej okolicy specjalistów.Życzę dzieciaczkom zdrówka. ;)

[Kasia M.]

Droga Maro, ja też nie jestem lekarzem ale mogę ci przedstawić sytuację mojej ciotki. Od niemal zawsze męczyła się z "astmą", a przynajmniej tak twierdzili lekarze. Kaszel stawał się coraz cięższy i gorszy do zniesienia a oni nawet nie chcieli wysłać jej na badanie płuc ani nic. Zdecydowała się pójść na "badanie metodą niekonwencjonalną", leczenie prądami, jak to ona nazywała. Kobieta tylko ją dotknęła i powiedziała że powinna zrobić sobie badanie krwi i nie chce jej straszyć, ale jest w śmiertelnym niebezbieczeństwie. Ciotka się przestraszyła i poszła na badania. Z krwi wynikło że jest o krok od białaczki i nie wiem w jaki sposób ale udało jej się nakłonić lekarza do skierowania na zdjęcie płuc. Wynik: najbardziej złośliwy rak płuc na jakiego zachorowują palacze (a ona nigdy nie miała papierosa w ustach) i na dodatek już z przerzutami. Początkowo chodziła do tej lekarki co jej powiedziała że ma badanie krwi zrobić. Leczyła ją tymi prądami i ciotka czuła się lepiej po jakimś czasie. Nawet kaszel zaczął ustawać. Alepotem nasłuchała się od znajomych że lekarze są w stanie ją wyleczyć itd, a to to nie wiadomo skąd się wzięło i wierzyć temu nie wolno. Przestała do niej chodzić, zaczęli jej dawać chemię w szpitalu. Ciotce się pogarszało po każdej dawce, kaszlała krwią i ropą. Jak już nie było dla niej nadziei odesłali ją do domu i powiedzieli że ostatnie miesiące życia najlepiej spędzić z rodziną. Po paru miesiącach ciotka nie żyła... Nie mówię że wierzę w lekarzy normalnych czy "niekonwencjonalnych". Ale ja normalnych lekarzy unikam jak ognia i od tego czasu o wiele lepiej się czuję. Mój ojciec tak samo. Ale każdy wierzy w to, co mu serce podpowiada. Mój ojciec miał nieżyć zanim się urodziłam bo jego nerki były nieuleczalne... Dopóki na siłę się nie wypisał ze szpitala. Dla mnie lekarze do szatany.