Wszechstronna i ceniona
Mięta jest jednym z najbardziej znanych i wszechstronnych ziół leczniczych. Właściwości te zawdzięcza przede wszystkim olejkom eterycznym, a w szczególności mentolowi, który jest główną substancją czynną. Ponadto mięta zawiera garbniki, flawonoidy, gorycze, kwasy organiczne i inne związki.
Mentol ma działanie rozkurczowe i lekko znieczulające błonę śluzową żołądka. Ponadto ma właściwości dezynfekcyjne i reguluje namnażanie się bakterii, które w nadmiarze mogą być przyczyną nieprzyjemnego zapachu z ust. Stosowanie mięty pomaga więc usunąć ten zapach. Co ważne, usuwa przyczyny tego uciążliwego zjawiska, a nie tylko łagodzi jego skutki. Oprócz tego mięta jest niezwykle cennym ziołem, które wywiera korzystny wpływ na procesy fermentacyjne odbywające się w żołądku. Jest pomocna w leczeniu podrażnienia żołądka i bólów brzucha spowodowanych chorobami jelit. Miętę wykorzystuje się w zaburzeniach trawiennych, wzdęciach, kolce jelitowej, nieżytach żołądka i jelit. Jest także stosowana w schorzeniach układu nerwowego (bezsenności, migrenie, nerwobólach), a zewnętrznie jako środek łagodzący podrażnienia.
Właściwości lecznicze
Mięta pieprzowa uznawana jest za bezkonkurencyjną na problemy trawienne. Dlatego wykorzystywana jest przede wszystkim jako środek łagodzący dolegliwości żołądkowo-jelitowe.
Do najważniejszych właściwości leczniczych mięty należy zaliczyć:
Olejek pozyskiwany z mięty ma właściwości odświeżające i antyseptyczne. Wykorzystuje się go również do łagodzenia napięciowych bólów głowy. Jego skuteczność jest porównywalna z paracetamolem i kwasem acetylosalicylowym. Olejek miętowy zalecany jest także do inhalacji w nieżytach górnych dróg oddechowych.
Jak zbierać i przechowywać?
Miętę można suszyć, zamrażać lub konserwować w oleju bądź też w occie. Zbiera się liście lub całe gałązki, gdy pączki kwiatowe jeszcze się nie rozwinęły. Zbiór należy przeprowadzić w suchy, słoneczny dzień, najlepiej przed południem. Miętę suszy się w suchym, ciepłym i przewiewnym miejscu. Temperatura nie powinna przekraczać 30 stopni Celsjusza.
Ususzone liście należy przechowywać w szczelnych pojemnikach. Kruszy się je bezpośrednio przed użyciem, by zapobiec utracie cennych olejków eterycznych.
Miętowe orzeźwienie
Choć w kuchni polskiej mięta znajduje zastosowanie głównie podczas przygotowywania deserów, to można ją wykorzystywać na szereg innych sposobów. Najbardziej popularna jest w krajach anglosaskich, gdzie jest obowiązkowym składnikiem mięsnych potraw i tradycyjnych sosów miętowych do baraniny. W kuchni włoskiej świeżymi, drobno posiekanymi listkami doprawia się faszerowane karczochy, szpinak, a także posypuje się gotowane ziemniaki. Miętę można także dodawać do sałatek owocowych i warzywnych, past, dipów, farszów mięsnych, można nią także aromatyzować potrawy z ryb. Ważne, by dodawać ją w końcowej fazie gotowania, by nie straciła aromatu.
Świeże listki świetnie podkreślają smak czekolady i lodów. Miętą można także udekorować ulubiony deser. W sosach i farszach mięta dobrze komponuje się z innymi ziołami np.: cząbrem, estragonem, a zwłaszcza szałwią. Należy przy tym pamiętać, że mięta jest bardzo wyrazista w smaku i lubi odgrywać rolę pierwszoplanową.
Mięta jest doskonałym dodatkiem do drinków. Najbardziej znany jest napój o nazwie Mojito. Świeże liście wykorzystuje się także do sporządzenia nalewki miętowej. Do innych ziołowych nalewek łączonych z innymi ziołami można stosować miętę suszoną. Dobrze komponuje się z cytryną, cynamonem i kardamonem. Na letnie upały świetnie sprawdzi się herbata miętowa, która ugasi pragnienie i orzeźwi.
Olejek miętowy jest także składnikiem płynów do płukania jamy ustnej, past do zębów, maseczek, kremów, balsamów i szamponów.
