Taki sposób utrzymania czystości może być realizowany w różny sposób.
Pyroliza – czyszczenie w wysokiej temperaturze
Chodzi o to, że wszystkie zanieczyszczenia, które powstają podczas bieżącego użytkowania urządzenia zostaną w temperaturze ok. 500°C zamienione w popiół, który można spokojnie usunąć ścierką lub miotełką.
Proces ten, pomimo że odbywa się w wysokiej temperaturze jest bezpieczny dla użytkownika. Zwykle drzwi piekarnika są automatycznie blokowane i można je otworzyć dopiero, gdy temperatura osiągnie bezpieczny poziom. Możliwe jest również zabezpieczenie mebli sąsiadujących z piekarnikiem, poprzez system chłodzenia.
Emalia katalityczna–czyszczenie w czasie użytkowania
Piekarnik wyposażony jest w panele pokryte mikroporowatą okładziną. Niektórzy producenci oferują takie wyposażenie jako opcjonalne.
W czasie przygotowywania potraw, a więc podczas pracy piekarnika rozpryskujący się tłuszcz, a także inne zabrudzenia po zetknięciu się z powierzchnią okładzin zostają dopalone. Usunięcia popiołu dokonuje się po zakończeniu pracy piekarnika, ścierając je ścierką lub zmiatając miotełką.
Zaleca się jak najczęstsze usuwanie zanieczyszczeń, aby nie dopuścić do zatykania się mikroporów, ponieważ wtedy maleje skuteczność samoczyszczenia piekarnika. Pewną wadą tego rozwiązania jest konieczność wymiany okładzin co jakiś czas. Zależy on od częstotliwości korzystania z urządzenia. Średnio wymiany należy dokonać co kilka lat.
Para – pomoc w czyszczeniu
Co prawda nie jest to dokładnie funkcja “samoczyszczenia” ale jeśli piekarnik wyposażony jest w program “czyszczenia parą” to jego stosowanie pomaga w “ręcznym” usuwaniu zanieczyszczeń.
Do specjalnego pojemnika będącego na wyposażeniu piekarnika wlewa się określoną ilość wody i po uruchomieniu programu, wydobywająca się para zmiękcza zanieczyszczenia, które łatwo usuwa się ścierką. Następnie, oczyszczony w ten sposób piekarnik należy wytrzeć do sucha.
Artykuł pochodzi z portalu info-kuchnia.pl
